SLAMOWA OSIEMNASTKA

W ostatni piątek miesiąca odbyła się osiemnasta edycja norwidowskich slamów. Jak ujęli to prowadzący, Mateusz Chałupiński z klasy Ia i Agata Kuśmirek z klasy Id, było to wyjątkowe spotkanie. Można powiedzieć, że tego wieczoru Slamy osiągnęły pełnoletniość, a co za tym idzie, atmosfera musiała być niepowtarzalna. I taka właśnie była.

Dla niektórych powiewem świeżości, dla innych powrotem do starych tradycji było rozstawienie w hallu świec, co nadało całemu wydarzeniu romantycznego, nieco tajemniczego klimatu. Sprawiało to małe problemy z liczeniem głosów, jednak atmosfera z całą pewnością była warta zachodu.

Po otwarciu Slamów przez prowadzących pałeczkę przejęła Angelika Bojko, nieodłączna część tych poetyckich spotkań, można nawet pokusić się o stwierdzenie, że ich żywa legenda. Dzieciaczki, wiedząc już, co mają robić, podały słowa-klucze i rozpoczęło się pełne podekscytowania oczekiwanie, czym tym razem zaskoczy nas absolwentka. Następnie miał miejsce pojedynek wierszy anonimowych. Publiczność wybrała „Rozdanie”, którego autor, o ile jeszcze tego nie zrobił, proszony jest o zgłoszenie się do pani Zwolińskiej lub pani Lejczak o odebranie nagrody.

Tutaj nastąpiła krótka przerwa, podczas której uczestnicy udali się do auli na występ ucznia naszej szkoły, Filipa Pietruczuka. Filip zagrał na pianinie i  zaprezentował utwory swojego autorstwa. Zaskoczył subtelnością i siłą oddziaływania.

Po powrocie do hallu efekt  swojej pracy przedstawiła Angelika, sprawiając, że po raz kolejny widownia pokładała się ze śmiechu, równocześnie nie mogąc wyjść z podziwu dla zręcznego żonglowania słowami przez mistrzynię.

W końcu nadszedł czas na pojedynek slamerów, którego główną nagrodą był oczywiście Mniszek Baranka oraz zbiór reportaży Hanny Krall zatytułowany „Fantom bólu”. Nagrodami były też dwa podwójne zaproszenia do teatru ufundowane przez Teatr im. C.K. Norwida w Jeleniej Górze Bez wątpienia wszyscy mieli na nie chrapkę, z naszymi polonistkami na czele. Wśród siódemki konkurentów znaleźli się zarówno debiutanci jak i osoby, które miały już na koncie parę występów. Wśród nich sporą grupę stanowili uczniowie klas matematyczno-fizycznych, co zaczęło rodzić pytanie, czy reputacja naszych humanów nie została przypadkiem zagrożona?  Rywalizacja była zacięta, czasami o zwycięzcy decydowała przewaga zaledwie kilku głosów – zwłaszcza w finale. Mikołaj Kunikowski z klasy Ia uratował honor wszystkich humanistów (choć spore znaczenie mógł tu mieć nie tylko warsztat, ale i tęskne spojrzenie pani Zwolińskiej w stronę reportaży, przerywane co jakiś czas wyczekującymi łypnięciami w stronę finalisty), pokonując nawet Kubę Kasprzaka z klasy Ic, znanego lepiej jako Jaszczur, który podczas poprzedniej edycji podbił serca widowni i wygrał pojedynek slamerów, tym samym stając się ulubieńcem widowni.  Choć wszystkie norwidowskie Slamy są niepowtarzalne i wyjątkowe, to te listopadowe z impetem zakończyły serię spotkań w tym roku, pozostawiając po sobie spory niedosyt. Na następną edycję musimy czekać aż do stycznia, ale liczymy, że otwarcie nowego sezonu będzie równie mocne, jak zakończenie poprzedniego.

Agnieszka Klimas, kl. Ia

Jeden z wierszy- autor Anonim

Rozdanie

oblicza wielkości nikną

stwarzają pozory

garbią się

lecą nisko

generacja chorób cywilizacyjnych

wady wzroku

słuchu

krzywy kręgosłup

najczęściej ten moralny

łaknienie atencji

tak przyjaznej dziś

autentyczność zabijana śmiechem gromkim

wstydzimy się

być

śniąc o młodości wiecznej

jednocześnie pewnym będąc swej dojrzałości

w ciągłym biegu

uciekamy, uciekamy

zamknięcie w pułapce

powolnie zaciskane pręty

nieznośne poczucie niebezpieczeństwa

nie mija

duszę się

dławię

kiedy doczekam się mojego procesu?

dlaczego

skazano mnie na świat

który rozumiem coraz mniej

dlaczego

skazano mnie na świat w którym

bogiem jest każdy

i Boga nie ma

dziwne

dziwne jest to losowe rozdanie

nieludzkiej ludzkości

karo, kier

pamiętaj, by zachować kamienną twarz

talia fałszu rozdana

musisz wygrać

uważaj

by w międzyczasie

nie zgubić siebie