„Mi­ło­ści! w to­bie jed­nej od­pocz­nie­nie…
I moc, i bytu oś; w to­bie – su­mie­nie – –

Ję­zy­ki? – zwi­ną się jak ksią­żek kar­ty,
Gdy je pio­ru­nów wi­de­lec roz­dar­ty
Na sąd ostat­ni wy­zwie… na­sza wie­dza? –
Upio­rem ży­cia; pro­roc­two cóż?…- mie­dza
Próg cza­sów no­wej wi­dze­nie gra­ni­cy –
A więc to wszyst­ko proch, proch na uli­cy
Do Boga!… Mi­łość tyl­ko po­zo­sta­nie
Jak w za­pa­lo­nym sto­sie hełm brą­zo­wy
Z na­pi­sem \\”je­steś\\”